Bir yakınınız örneğin tedavisi mümkün olmayan bir hastalık nedeniyle ölüyorsa, hasta kişiyi her şeyin yoluna gireceğine inandırmak iyi değildir. Merhametli bir yalan, tüm durumu yalnızca daha da kötüleştirebilir. Bakım veren ile hasta arasındaki güven, her ikisini de bekleyen zor anlarla baş edebilmenin temelini oluşturur.
Evde bakımevi bakımı hizmeti de iyi iletişim konusunda yardımcı olabilir.
Kaynak: Youtube
Ölüm hayatımızın doğal bir parçasıdır. Birçoğumuz mutlaka bir yakınımızın ölümünü yaşamışızdır ama hepimiz alışık olduğu ev ortamında son nefesine kadar onunla ilgilenmeye cesaret edemeyiz. Aynı zamanda %80’e yakınımızın evde ölmek istediği bilgisi de zaten yaygın olarak biliniyor. Gerçek şu ki, insanların yalnızca %20’si bu dileği gerçekleştiriyor.
Yakındaki Ev Bakımevi’nin baş hemşiresi Markéta Vaněčková ile evde ölmek, evde bakımevlerinin bakımı ve şefkatli bir yalanın yarardan çok zarar getirebileceği gerçeği hakkında konuştum.
Bir dileğinizin gerçekleşmesinden korkmayın
Ölen kişinin son nefesine kadar evde kalma isteğini yerine getirmekten korkmamızın birçok nedeni var. Her şeyden önce, zorlu bakımın üstesinden gelemeyeceğimizden korkuyoruz çünkü bu konuda hiçbir deneyimimiz yok, bu konuda iyi değiliz. Sevdiğimiz kişinin hastanede doktorlar ve sağlık personeli tarafından daha iyi bakım göreceğini düşünüyoruz. Ancak hastane ortamı hasta için son derece kişisel olmayan ve soğuk olabilir ve aynı zamanda kalıcı bir aile yanında kalma olanağı da olmayabilir. Dünyadaki zamanı bir bakıma kısıtlı olan insan için önemli olan aile yakınlığıdır.
Bu durumda palyatif tıp doktoru, hemşire, sosyal hizmet uzmanı, psikoterapist ve hastanın talep etmesi halinde rahipten oluşan profesyonel bir ekibe sahip evde hospis bakımı bize yardımcı olabilir. Temel olarak hastanın ailesiyle birlikte yatağında kalması farkıyla hastane personelinin yaptığı her şeyi sağlar. Hospis ekibi, hasta ve sevdiklerinin evden ayrılmanın zor anlarını mümkün olan en yüksek kalitede ve her şeyden önce evde yaşayabilmeleri için aileyle yakın temas halinde insan katılımıyla çalışır.
Her şeyden önce iyi ilişkiler ve güven
“Evde bakımevinde bakım, bize başvuran kişinin, son günlerine kadar kendi sosyal çevresinde veya kendisine bakan sevdiklerinin çevresinde kalabilmeyi, yaşam kalitesinin kesin bir işareti olarak görmesini varsayar. bir oğul veya kız. Hasta kişinin, isteyen, onunla ilgilenebilecek ve tırnak içinde onunla gidecek birinin olması çok önemlidir. Bu ilişki, bakım profesyonellerinin varlığıyla daha da genişliyor; bu durumda bu bakımevi ekibidir,” diye açıklıyor Yakındaki Ev Bakımevi’nin baş hemşiresi Markéta Vaněčková.
Ona göre, katılan herkesin aynı hedefe sahip olması esastır. Amaç, mümkün olan maksimum yaşam kalitesini korumak, böylece hastanın ağrısız, onurlu bir şekilde ve tedavisi mümkün olmayan hastalıkların yaşamın sonunda beraberinde getirdiği tüm hoş olmayan semptomlardan maksimum rahatlama ile ayrılabilmesidir.
Uzlaşma aşaması
İyileşmesi için aktif tıbbın tüm olanaklarını zaten tüketmiş olan bir kişi, genellikle evde sakin ve ağrısız olabildiğinde en çok takdir eder. O, sözde uzlaşma aşamasındadır. “Bazen bakıcılardan birinin uzlaşma aşamasında olmadığı oluyor. O anda, hasta kişinin ne pahasına olursa olsun iyileşmesini, hastalığının devam etmemesini ve bir şekilde bir şekilde korunmasını ve hayatın devam etmesini istemek anlamında kendisine gerçekçi olmayan hedefler koyar. Ne yazık ki, özellikle onkolojik hastalıklarda, kemoterapi ya da nedensel tedavi olanakları tükendiğinde, aktif tıbbın artık sunabileceği hiçbir şey kalmıyor. Ancak palyatif bakım açısından çok şey sunabilir” diye anlatıyor Markéta deneyimlerini.
Merhametli bir yalan acı verebilir
Bakıcının onu her şeyin yoluna gireceğine, sadece dinlenmeye, kendini rehabilite etmeye ihtiyacı olduğuna defalarca ikna etmesine rağmen hastanın bu dünyadaki zamanının tükendiğini bilmesi durumu her iki taraf için de çok zordur. “Her iki tarafın da hastalığın yükünü (bakıcı ve hasta) birlikte taşıması, her birinin tek başına taşımasından her zaman daha iyidir. Bazen bu yükün altında kalan bakıcılar büyük bir üzüntü ve korkuya kapılıyorlar. Ama aynı zamanda hasta. Ciddi, tedavi edilemez derecede hasta olduğunu biliyor, gücünün azaldığını kendisi hissediyor… Ve eğer sevdikleriyle bu konuda iletişim kuramazsa, bu yükü birlikte taşıyabilseler bile bu acıyla yalnız kalır, izole kalır. Bu durumlarda aileyi cesaretlendirmeye çalışıyoruz ve hayatın sonu ve ayrılma gibi zor konularda bile iletişim kurmayı öğreniyoruz” diye ekliyor Markéta Vaněčková.
Ayrıca podcast’ten şunları da öğreneceksiniz:
- Hasta, bakım veren aile ve profesyonel bakım ekibi arasındaki iletişim nasıl?
- Güçlü ve iyi aile ilişkilerine sahip olmak ne kadar önemli.
- Palyatif tıp nedir ve hastaya neler sunabilir?
- Sevilen birinin ayrılışının zor anlarında çocuklarla iletişim kurma olanakları nelerdir?
- İnsanların hayatlarının sonunda ne gibi dilekleri olur ve bunları gerçekleştirmeyi başarabilirler mi?
- Markéta Vaněčková neden yaşamın sonunda nokta değil iki nokta olduğunu düşünüyor?
Kaynaklar:
Yazarın Kondice dergisi podcast’i
