Dakar Rallisi’nin çöl kumullarında sıra dışı bir katılımcı ortaya çıktı: “Ördek” lakaplı bir Citroën 2CV Mürettebat, Klasik kategorisine katılan ve sadece arabalarıyla değil aynı zamanda arabalarıyla da şaşırtan Barbora Holická ve Lucie Engová’dan oluşuyordu. onların kararlılığı.
ÇÖLÜNE KALDILAR
Ünlü Dakar Rallisi’nin en hızlıları olmasalar da en güzel ve muhtemelen en çok fotoğrafı çekilen arabayla geldiler. Suudi Arabistan çölü kesinlikle Citroën 2CV Duckar “ördek” gibi bir şeyi hiç görmedi. Aşağıdaki röportajın konusu olan Barbora Holická ve Lucie Engová, Klasik kategori yarışında kumlu çorak arazide yarıştılar. Duckar (ördek ve Dakar kelimelerinin birleşiminden türetilen bir kelime) kendi türünde süper zorlu yarışı başarıyla tamamlayan ilk otomobildi.
Kullandığınız araba 1979’da üretilmişti. Eski “ördeklerle” ilişkiniz nedir, onların nelerini seversiniz ve nelerini takdir edersiniz?
Citroën 2CV, sürüş sırasında eğilme şekli nedeniyle “ördek” lakabını almıştır. Vahşi rahibelerin çılgınca sallanan bir “ördek” içinde yarıştığı Chetník za Saint Tropez filmindeki kovalamacayı hatırladığınızda bunu kesinlikle çok iyi hatırlayacaksınız.
“Ördeği” satın aldığımda ve yarış için değiştirilip boyanmamıştı bile, gittiğim her yerde, trafik ışıklarında ve diğer her yerde dururken, insanlar arabaya ve bize gülümsediler ve hatta genellikle el salladılar. Araba basitçe duyguları uyandırır ve onu hemen gören herkes daha iyi bir gün geçirir. Kısacası “Ördek” neşe verir. Ve onun hakkında sevdiğimiz şey de bu. Ruhu olan bir araba.
“Ördek” ile neler yaşadınız ve onu hala normal operasyonda mı kullanıyorsunuz?
Yıl içindeki hazırlıklarda mümkün olduğu kadar “ördek” ile gezdim. Birlikte büyüyebilmemiz için hafta sonları çalışmak ve etkinliklere katılmak. Bu iyiydi, birbirimize alıştığımız yarışta işe yaradı. Çok şey yaşadık, bütün cumhuriyeti gezdik.
“Ördek” geri döndüğünde – şimdilik Suudi Arabistan’dan gelen bir feribotla denizi aşıyor – tekrar birlikte gideceğiz. Lucka Engová ve ben, üçümüz yarıştığımızda birlikte düzenli yarışlar da yaptık.
Dakar’a gitme fikri nasıl ortaya çıktı?
Dakar her yarışçının hayalidir. Ve Çek Samuray takımının bir parçası olarak katılma şansını yakaladığım zaman bir an bile tereddüt etmedim ve hayatımı bu yöne çevirdim. Bu yarışmanın başında ayakta durabilmek için mücadele ettim. Her boş anımı buna adadım; Maaş çekim bu hayalimi desteklediği için işe gitmek zorunda kaldım.
Geçen bahar, ikimizin de kullandığı Çek Cumhuriyeti otomobil şampiyonasından tanıdığımız Lucka ile tanıştım. Kahve içtik, ikimizin de yeterince deli olduğumuzdan ve bunun zor bir iş olacağından emin olduk, ama çoğunlukla eğlenceli ve ikimiz için de bir hayalin gerçekleşmesiydi.
Nasıl hazırlandınız?
Hazırlık sürecimiz oldukça monotondu. Sabah altıdan önce kalkıyoruz, ardından sekizden işe gitmek için koşu veya egzersiz yapıyoruz ve hemen ardından öğleden sonra hazırlıklara yardımcı olmak için mini ekibimizin üçüncü üyesi Tomáš Neruda ile Jesenice’deki atölyeye geçtik. sonra yolculuk için eşyalarımızı toplarız ya da en azından temel onarımları öğreniriz, böylece çölde bir yere düşersek ve araba çalışmazsa kendimize yardımcı olabiliriz. Hafta sonları oldukça benzerdi, ayrıca işe yetişiyordum.
Bu yılın Dakar yarışının tartışmasız en güzeli olan arabanın renk dekorasyonunu seçmenize neden olan şey neydi?
Tasarım, cesur, renkli popüler sanat tabloları çizen popüler sanat sanatçısı Josef Rataj tarafından tasarlandı ve fikrimizi beğendi. Tereddüt etmedi ve bize yardım etmeye karar verdi. Arabanın bizim kadar “çılgın” olması ve tüm fikrimiz için özel bir tasarım hazırladı. Araba kalplerle süslendi çünkü bu hayal kalbimize yakındı.
Kategorinizdeki rekabet nasıldı?
En başından beri, Citroën 2CV üretiminin başlamasının 75. yıldönümünü, önden çekişli ve 35 hp motora sahip orijinal bir otomobille Dakar Rallisi’nin bitiş çizgisini tarihte ilk geçen kişi olarak kutlamak istedik. Bizden önce bu yarışmanın tarihi boyunca 14 ekip denedi ama hiçbiri başarılı olamadı. Hedefimize ulaştığımız için daha da mutluyuz.
Kategorimizde rekabet oldukça yoğundu. Dört tekerlekli araçlar ve tabii ki daha fazla güce sahip birçok araba karşımızdaydı. Arazi amansızdı; taşlar, kayalar, lav alanları, sonra yine derin kum, tekerlek izleriyle dolu yollar; tam bir katliam. Çok mücadele ettik, her yere gitmeye, her şeyi yönetmeye çalıştık.
Bazen işe yaramadı, bu yüzden bir kamyon bizi bir iple çekerek bize yardımcı oldu; örneğin büyük bir kum tepesinin veya geçemediğimiz başka bir yerin üzerinden.
Rota çok mu zordu?
Başkalarından bu yılki yarış rotasının şimdiye kadarkiler arasında en zorlu olanı olduğunu biliyorum. Ancak yarışın amacı da bu; bizi, insanları ve dayanıklılığımızı test etmek ve makinenin dayanıklılığını ve hazırlığını test etmekle ilgili. Neyse ki tasarımcımız ve tamircimiz Tomáš Neruda hiçbir şeyi küçümsemedi ve aracı pistte hiçbir sorun yaşamadan mükemmel bir şekilde hazırladı ve her sabah onu bir sonraki etap için mükemmel bir şekilde hazırladık.
Çöl havası öngörülemez olabilir…
Bu sene havalar güzel. Yağmur yağmadı ya da donmadı, her şey yolundaydı. Gündüz 20 ila 30 derece arasında seyreden sıcaklık, gece 6 dereceye kadar düşüyor. Biraz dinlendik ama adrenalin bizi ayakta tuttu. Artık elbette büyüyoruz ve neyin bizi nerede acıttığını öğreniyoruz. Dakar’dan sonraki Pazartesi günü normal şekilde işe döndük.
Günlük aşamalar nelerdi?
Günlük etabın uzunluğu genellikle 600 ila 700 kilometre civarındaydı. Bunun 300 kilometresi geçiş, 400 kilometresi ise ölçülen yarış kilometresiydi. İki hafta boyunca her gün böyle gitti, sadece bir gün izin vardı.
Dakar’ı tamamlamak kesinlikle harika bir deneyimdi. Bu konuyla ilgili en çok neyi hatırlıyorsunuz ve unutmayı tercih ettiğiniz bir şey var mı?
Harika bir deneyim ve bir rüya gerçek oldu. Sanırım hiçbir şeyi unutmak istemiyoruz. Tüm iyi ve belki biraz daha kötü anılar zihnimizde yerlerini alıyor, bir şekilde bizi geleceğe modelliyor ve şekillendiriyorlar. Bazen onlara gülüyoruz, bazen gözyaşı döküyoruz. Meselenin bir parçası da bu, biz insanız, duygularımız var.
Her anı yaşayabilmek çok güzel, hatta onu hatırlayıp yüreğinizde saklamak daha da güzel. Ve burası Dakar. Her şey içimizde var ve her şeyin üstesinden gelip bazen gücümüzün dibine ulaştıktan sonra, daha iyi ve daha güçlü varlıklar olarak geri döndük.
Organizasyon sorunsuz çalıştı mı?
Bize iyi bakıldı. Hem organizatörlerden hem de ekibimiz Tomáš ve Çek Samuraylarından. Harika vakit geçirdik ve İsviçre saati gibi harika bir ekip olarak çalıştık.
Peki ya yerel halk?
Yerel halk bazen bize garip bir şekilde baktı, sonuçta Suudi Arabistan’da kadınlar araba sürmeye yalnızca birkaç yıl önce başladılar, o zamana kadar onlara izin verilmiyordu. Ve aniden iki kız, onlar için daha önce hiç görmedikleri, renkli, tuhaf bir arabaya binerler. Çoğunlukla el salladılar, bizi selamladılar ve fotoğraf çektirdiler. Biz de yine saygılı davrandık, kimseyi kırmamaya çalıştık.
Kumda nasıl başardınız, bununla ilgili herhangi bir tecrübeniz oldu mu?
Hiç de bile. Bu bizim için bir ilkti. Benim için arabayı sürmek, Luca için ise ralliden bildiğimizden farklı olan navigasyon. Genel olarak, ikimiz arasındaki etkileşim, navigasyon ve arazide sürüş açısından da bizim için yeniydi.
Ancak kumda araba sürmeyi denemek için Avrupa’da bir yere gidecek paramız yoktu. Böylece kilometre kilometre öğrendik ve neyin iyi, neyin kötü olduğunu, neyi nasıl yapacağımızı ve bazen de kürekle kumu olabildiğince çabuk nasıl kazacağımızı öğrendik. Ancak bu konuda hala öğreneceğimiz çok şey olduğu kesin.
Araba güvenilir miydi? Bu yolda daha büyük sorunlarla mücadele etmek zorunda kalmadın mı?
Tomáš Neruda, aracı doğrudan pistte hiçbir şeyi çözmeye gerek kalmayacak şekilde hazırladı. Sadece tank farkına varmadığım bir taş yüzünden bir kez ezildi, çatladı ve akmaya başladı. Yine de günün hedefine ulaştık ve adamlar yedek parçayla tankı değiştirdiler.
Stoktakinin zayıf bir nokta olduğu ortaya çıktığından vites kutusu da ayrıldı. Adamlar bunu da değiştirdiler ve sabah yola devam edebildik. Yoksa hiçbir şeyle uğraşmak zorunda kalmıyorduk.
Başka bir benzer süper ilginç etkinliğe mi gideceksiniz?
Şimdi “Duckar Çılgınlığı”mızla ilgili konuşmalar hazırlıyoruz. Okuyucular bizi sosyal ağlarda veya www.duckar.cz web sitesinde takip ederlerse, kendileriyle tanışmak istediğimiz etkinliklerin tarihlerini ve yerlerini bulacaklar. Ayrıca bir sonraki Dakar’a daha güçlü ve daha dayanıklı girmek için bizim gibi çılgın ve “ördek” ortaklar arayacağız!
LUCIE ENGOVA – navigatör ve Tomáš Enge’nin kız kardeşi, şu ana kadar tek Çek F1 pilotu
1981 – 5 Haziran’da Liberec’te doğdu.
2014 – Baba Břetislav’ın yanında gezgin olarak çalıştı.
2023 – Toyota Yaris Kupası’nda kardeşi Tomáš’ın yardımcı pilotuydu.
BARBORA HOLIKÁ – kadın pilot
1986 – 20 Aralık’ta Prag’da doğdu.
2012 – Ralli sürmeye karar verdi.
2017 – Eliška Junková Ödülü kategorisinde Altın Direksiyon ödülünü kazandı.
Kaynaklar: Çiçekler 04/24
